Lovens chronycksken 1747-1807
1807_Leuv_Pelc
Auteursgegevens
| Naam | Michael Frans Pelckmans |
| Geslacht | m |
| Geboortedatum | 1732 |
| Geboorteplaats | leuven |
| Datum overlijden | 1808 |
| Plaats overlijden | leuven |
| Religie | katholiek |
| Publieke rollen | deken wijntaverniers-gilde; vanaf 1793 schepen |
| Educatie | wijsbegeert universiteit leuven |
Inhoud van de tekst
| Beschreven begin | 1746 |
| Plaats onderwerp | Leuven |
Kroniekdelen
Voor de afzonderlijke delen van deze kroniek en verdere informatie, zie: 1807_Leuv_Pelc_01, 1807_Leuv_Pelc_02, 1807_Leuv_Pelc_03, 1807_Leuv_Pelc_04, 1807_Leuv_Pelc_05, 1807_Leuv_Pelc_06, 1807_Leuv_Pelc_07, 1807_Leuv_Pelc_08, 1807_Leuv_Pelc_09, 1807_Leuv_Pelc_10, 1807_Leuv_Pelc_11, 1807_Leuv_Pelc_12, 1807_Leuv_Pelc_13, 1807_Leuv_Pelc_14, 1807_Leuv_Pelc_15
Notities
Met dank aan Astrid Koersvelt
Michiel-Frans Pelckmans werd geboren in 1732 te Leuven. Zijn vader was Hendrik
Pelckmans, zijn moeder Anna-Maria de Lannoy. Hij overleed op 12 februari 1808
en trouwde nooit.1
Pelckmans genoot een gedegen opleiding en was zeer geïnteresseerd in
geschiedenis: hij volgde de humaniora-opleiding aan het college van de heilige
Drievuldigheid te Leuven. Daarnaast heeft hij aan de Leuvense Universiteit
pedagogie gestudeerd.2
Vanaf 18 december 1747 was Pelckmans wijntavenier meesterzoon bij zijn broer Jacobus. Op 3 december 1760 werd hij Meester wijntavenier van de eerste eed, waarna hij zijn vader als waard opvolgde van het gasthof “Het Hof van Keulen”, dat was gelegen in de huidige Brusselsestraat.3 Het moet een goed pension zijn geweest: keizer Joseph II overnachtte in het pension in de periode dat Pelckmans dit beheerde.4
Tussen 1779 en 1785 was hij deken van het wijntaverniersambacht waarna hij zich in 1786 vestigde als kruidenier van de tweede eed. Om dit te bewerkstelligen verliet hij zijn gasthof. Op 7 mei 1793 wordt hij schepen in Leuven, maar niet voor lang want op 25 september 1794 wordt Pelckmans afgezet door het nieuwe Franse bewind.5
Zijn periode als schepen gaf hem toegang tot gemeentelijke archieven, iets waar hij goed gebruik van wist te maken: veel van de informatie uit zijn kroniek is uit deze archieven afkomstig. Hij spoorde meerdere oorkondes en andere bronnen op die anders voorgoed verloren zouden zijn geweest. Pelckmans was weliswaar een goede speurder, maar geen goede schrijver: zijn kroniek is erg langdradig en soms onduidelijk.
Een deel van Pelckmans’ kroniek bestaat uit stukken overgeschreven uit een zestiende-eeuwse kroniek van Willem Boonen. Hierbij schrijft hij om de pagina een stuk kroniek over, gevolgd door zijn aantekeningen daarop. Erg precies doet hij dit echter niet: in de overgeschreven stukken zitten veel fouten.6
[1] Willem Boonen. 1880. Geschiedenis van Leuven. Geschreven in de jaren 1593 en 1594. Onder redactie van Edward van Even. H. Vanbiesem en A. Fonteyn, 437-444; Biografisch portaal Michaël Fanciscus Pelckmans, http://www.biografischportaal.nl/en/persoon/32175119 (geraadpleegd 27/08/2023)
[2] J. Duverger red. 1968. Nationaal biografisch woordenboek, deel 3. Brussel, 655-657. https://resources.huygens.knaw.nl/retroboeken/nbwv/#page=1&accessor=accessor_index&source=3 (geraadpleegd 27/08/2023)
[3] ibid.
[4] Boonen, Geschiedenis van Leuven. Geschreven in de jaren 1593 en 1594, 437-444.
[5] ibid., Duverger, Nationaal biografisch woordenboek, deel 3 , 655-657.
[6] Boonen, Geschiedenis van Leuven. Geschreven in de jaren 1593 en 1594, 437-444.